Gerard Geerlings Coach & Mentor

Vandaag is Brigitte Bardot 80 geworden, één van mijn jeugdidolen.

Mijn vader was erg gecharmeerd van haar en dat ging zelfs zo ver dat hij zijn jongste dochter naar haar vernoemde. Daarmee brak hij bij zijn zesde kind met de Katholieke traditie het nageslacht te vernoemen naar een familielid. Tot dan toe was er veel sociale druk vanuit mijn grootouders de kinderen obligaat te vernoemen naar een familielid, een delicate zaak waarbij je moest oppassen niemand voor het hoofd te stoten. Zo werd ik als oudste zoon vernoemd naar mijn opa van moeders kant dus moest de tweede zoon vernoemd worden naar iemand van vaders kant. Toen de broer van mijn moeder zijn eerste zoon kreeg werd hij eveneens Gerard genoemd, later omgedoopt tot het chiquere ‘Gérard’, verschil moet er zijn! Met de keuze voor het vernoemen naar Brigitte Bardot maakte hij een belangrijk statement wat geheel past in het tijdsbeeld van de jaren zestig.

Brigitte Bardot stond in de jaren vijftig voor vrijheid, een nieuwe seksuele moraal en de emancipatie van de vrouw en daar zag mijn vader wel wat in. Toen mijn vader met mijn moeder, samen met een van haar vrijgezelle zussen, een weekendje naar Parijs ging moest hij dan ook persé naar de Folies Bergère in Montmartre en dat heeft grote indruk gemaakt. Mijn moeder vond het allemaal wel erg duur en onzin met die champagne maar op menig familiefeestje is daar later nog hard om gelachen, goede investering dus van mijn vader. Ik ben er nooit achter gekomen of het nog invloed heeft het gehad op de consumptie van het huwelijk. Wel hebben we met al het nageslacht, zo’n 27 kinderen en kleinkinderen (in die zin was de consumptie succesvol), in 2003 op mijn moeders 75ste verjaardag en op haar nadrukkelijke verzoek, een bezoek gebracht aan de de Folies Bergère. Een mooie herinnering aan mijn vader die niet meer leeft.

Ik heb dus altijd een zwak gehad voor Brigitte Bardot, als jong fotomodel en actrice door een groot publiek aanbeden vanwege haar uiterlijk en op latere leeftijd publiek veroordeeld vanwege haar politieke opvattingen. Ik had het er dit weekend over met mijn oudste dochter en die zag een parallel tussen Brigitte Bardot en Yoko Ono waar ik een maand geleden over schreef. Beide zijn vrouwen die niet voldoen aan de verwachtingen van het grote publiek en publiek worden uitgekotst omdat ze authentiek blijven. Zoals Brigitte deze week zegt in de Paris Match: ‘Ik zal mijn hele leven zeggen wat ik denk, of mensen dat nu leuk vinden of niet’. En dat ben ik wel heel erg met haar eens!

Als eerbetoon aan Brigitte heb ik in november 2013 een uitgebreide synopsis voor de musical ‘Et Dieu Créa La Femme’ ofwel ‘BB de Musical’ geschreven, deze toen aan Joop van den Ende aangeboden. Omdat ik van Joop geen reactie kreeg heb ik na een jaar wachten het script in december 2014 opnieuw aan Joop van den Ende aangeboden maar nu ook aan Albert Verlinde van Stage Entertainment.

Op 6 januari 2015 kreeg ik een negatieve reactie van Stage Entertainment, het eigen creatieve team van Stage Entertainment is al sinds 2013 bezig met het script en dat vordert gestaag volgens Maarten van Nispen, directeur Corporate Communicatie en woordvoerder van Joop en Janine van den Ende.